|
ซาตานเด็ดปีกนางฟ้า |
เม็ดแตงโม |
www.mebmarket.com |
“ปล่อยฉันนะ”
“ไม่ เก่งมากไม่ใช่เหรอ ทำไมจะต้องหนี”
“ฉันจะอยากอยู่กับพวกนายทำไม ไอ้พวกมาเฟีย อย่าให้เครื่องร่อนลงนะ ฉันจะแจ้งตำรวจจับพวกนายตั้งแต่ยังไม่ออกจากสนามบินเลย”
“ก็ลองดูสิ อย่างน้อยถ้าคุณหลุดออกจากห้องน้ำนี้ไป... รับรองว่าผมจะให้ลูกน้องผมเวียนเทียนคุณครบทุกคน... เลือกเอาสิ ว่าจะยอมผมคนเดียว หรือว่า อยากไปเรียกร้องหาลูกน้องผมให้เป็นสามีด้วย”
“อย่าพูดบ้าๆ นะ”
รินรดาไม่รู้ตัวเลยว่าใบหน้าหล่อนซีดเผือดจนไม่มีสีเลือดแล้วยังพูดตะกุกตะกักอีกต่างหาก “อย่าคิดจะทำอะไรฉันด้วย ไม่งั้นพ่อฉันเอานายตายแน่...”
“ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าตายเป็นยังไง... ยังไม่เคยลองสักที แต่ก่อนที่พ่อคุณจะเอาผมตาย ผมขอเด็ดปีกนางฟ้าลูกสาวแสนสวยของพ่อคุณก่อนดีไหมหืม” เขาบอกก่อนจะก้มหน้าลงมาใกล้หล่อน รินรดาผงะถอยแต่จะไปทางไหนก็ไม่ได้เพราะว่าแขนเขาค้ำผนังอยู่ทั้งสองข้างกักกันหล่อนไว้ในวงแขนนั้น...วันนี้มันวันซวยของหล่อนจริงๆ ซวยมากจนขนาดโคตรอภิมหาซวยเลยก็ว่าได้ ไม่น่าไปเล่นกับพวกนี้เลยทั้งๆ ที่ดูท่าก็ไม่น่าไว้ใจแล้วแท้ๆ
“มะ ไม่ดีหรอก คุณจะทำอย่างนั้นไปทำไมกัน” หล่อนเริ่มพูดกับเขาดีๆ เพราะเห็นว่าไม่เป็นการดีที่หล่อนจะยั่วโมโหเขา
“เพราะคุณทำให้ผมโกรธนะสิ... การที่คุณเทน้ำรดหัวผมมันหยามผมแค่ไหนรู้ไหม...แล้วคุณยังมาตบหน้าผมทั้งๆ ที่ไม่มีใครกล้าทำ ผมสามารถฆ่าคุณให้ตายคามือกับการกระทำที่ไม่คิดหน้าคิดหลังของคุณได้เลย” เขาขู่คำราม ดวงตาคมกริบวาวโรจน์ขึ้นมาเมื่อนึกถึงสิ่งที่หล่อนทำ... หล่อนช่างกล้าจริงๆ เลยให้ตาย
“ฉันขอโทษ” หล่อนบอกเสียงแผ่วๆ ราวกับเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าควรจะกลัวเขา“ขอโทษ” เขาทวนคำหล่อน...
“ แค่นี้คิดว่ามันจะพอเหรอ”“แล้วคุณจะต้องการอะไรเล่า... เดี๋ยวฉันขอให้คุณพ่อไม่คิดเงินคุณในเที่ยวบินนี้ก็ได้ พอใจไหม”
“ผมไม่ต้องการส่วนลดบ้าอะไรนั่นหรอก เงินผมมีมากกว่าที่จะมาคิดเรื่องนี้” เขาตวาดกลับ... หน้าเขาเหมือนพวกยาจกงกเงินขนาดนั้นเชียวหรือหล่อนถึงเอาเรื่องเงินมาล่อนักเห็นท่าทางเอาเรื่องกับดวงตาเรืองรองของเขาแล้วรินรดาก็เริ่มกลัว... เขาไม่ต้องการเงิน แล้วจะต้องการอะไรกันล่ะ ชีวิตหล่อนอย่างนั้นหรือ“ถ้าไม่อยากได้อะไรก็ปล่อยฉันไป ฉันจะออกไปข้างนอก มันอึดอัด” ใบหน้าหวานเริ่มงอขึ้นมาอีก ห้องแคบๆ นี้อยู่คนเดียวก็หายใจไม่ออกแล้ว ยิ่งมีร่างสูงโย่งของเขามาเบียดเสียดแย่งพื้นที่หายใจด้วยแล้วยิ่งทำให้บรรยากาศมันย่ำแย่ขึ้นไปอีก..
.“ใครบอกว่าผมไม่อยากได้อะไรล่ะ” ดวงตาคมสีน้ำตาลอ่อนจ้องหน้าหล่อนไม่วางตา... ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่แต่แววตาเขามันทำให้ขนลุกได้เลยทีเดียว“ถ้าอยากให้ผมปล่อยคุณไปล่ะก็” เขาพูดแล้วก็หยุด...
“ก็อะไร” หล่อนถามขึ้นมาเพราะทนรอไม่ไหว... เขาช่างมีความสามารถในการยั่วโมโหหล่อนเหลือเกินเชียว
“จูบผม”
|
|
|
คุณชายใหญ่...
ผู้บริหารโรงเเรมห้าดาวในเครืออมรเเกรนด์ ที่จริงจังกับชีวิต เย่อหยิ่ง ไม่มีมุมอ่อนโยน
เฉียบขาดในการทำงานและในชีวิตจริง... เป็นคนที่ไม่ยอมคน เขาทำร้ายมาเขาซัดกลับเป็นร้อยเท่า... แม้เเต่ผู้หญิง ก็ไม่มีข้อละเว้น...
คุณชายเล็ก
ผู้บริหารโรงเเรมห้าดาวจอมเจ้าชู้ เขาดูเหมือนเป็นคนรักเผื่อเลือก เเต่นั่นเป็นเพราะยังไม่พบรักเเท้... ภายนอกที่ดูหลักลอยกลับตรงข้ามความเป็นจริงที่เขานั้นเป็นคนเฉลียวฉลาดทำงานเก่งเคียงบ่าเคียงไหล่พี่ชายแต่ด้วยท่าทางกรุ่มกริ่มเหมือนเจ้าชู้ทำให้ไม่มีใครอยากให้ลูกสาวมาข้องเเวะด้วยเท่าไหร่...
ระรินทิพย์ อโณทัย (ระริน)
ลูกสาวคนเล็กเเห่งบ้านอโณทัย ครอบครัวเป็นเจ้าของสายการบินเอเชี่ยนเเอร์ไลน์ ถูกเลี้ยงมาอย่างประคบประหงม มีนิสัยอ่อนโยน เมตตารักใคร่ผู้อื่น หัวใจทั้งหมดของเธอเป็นของคุณชายเล็ก ทั้งที่รู้ว่าเขาเข้ามาจีบเล่นๆด้วยความเจ้าชู้เท่านั้น...หากเเต่หญิงสาวกลับต้องหมั้นและเเต่งงานกับพี่ชายของคนที่ตนหลงรักด้วยหัวใจที่ร้าวราน เพราะมีเหตุบังคับ
รินรดา อโณทัย โคลล์ (หนูดี)
แอร์โฮสเตทสาวเเห่งเอเชียแอร์ไลน์ เเม้เป็นลูกสาวคนโตของเจ้าของสายการบิน เเต่ชีวิตเธอต้องพบพานความเจ็บปวดมาตลอด ผู้คนรอบข้างไม่มีใครรักไม่มีใครต้องการจนทำให้เธอเป็นคนที่หัวใจด้านชา และไม่ค่อยสนใจใคร เพราะความที่ไม่มีใครต้องการทำให้เธอต้องระเห็จออกจากบ้าน
มาอยู่เพียงลำพังและต้องดิ้นรนต่อสู้เพื่อทำให้ตัวเองได้ดีด้วยสองมือของตัวเอง... เเต่นั่นทำให้เธอได้เจ็บปวดอีกครั้ง เมื่อคนที่เธอรัก กลับไม่รักเธอตอบกลับมา...
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น